70 Belgische dichters schrijven voor coronaslachtoffersBlijf verwonderd!
©IPM - Alexis HaulotCarl Norac
De wereldwijde uitbraak van het coronavirus laat niemand onberoerd, ook dichter des Vaderlands Carl Norac niet. Geraakt door de Italiaanse beelden van begrafenissen zonder stoet, start hij Gedichtenkrans/Fleurs de funérailles.
Voor dit project vraagt hij dichters uit Vlaanderen, Brussel en Wallonië gedichten te schrijven voor mensen die zijn overleden aan het coronavirus. Hieraan werken maar liefst Belgische 70 dichters me, waaronder en Lieve Desmet, Luuk Gruwez, Charlotte Van den Broeck en onze eigen Bart Stouten.
Dankzij Passa Porta kunnen er ook vertalers ingeschakeld worden om de gedichten uit het Nederlands en Frans te vertalen naar andere moedertalen. Zo kan iedereen in België een laatste eerbetoon in de eigen taal kan krijgen.
Nabestaanden kunnen een gedidcht aanvragen door een mail sturen naar info@vonkenzonen.be. Meer toelichting over het project en over wie er allemaal meeschrijft vindt u hier.
Eerste gedicht
Een aantal persoonlijke gedichten worden naderhand geplaatst op de website van de Dichter des vaderlands Carl Norac. Paul Demets schreef het eerste afscheidsgedicht voor het Gentse meisje van 12 dat maandag overleed aan Covid-19.
Heradem (voor R.)
Als vissen in een kom draaien we rond
in de kamer. De dagen glijden van ons af.
Dagen waarmee niets valt aan te vangen.
Dagen van verteverlangen, dagen die ijlen als kinderstemmen
geurend naar gras buitelend ons onderdompelend
in al dat blauw dat nooit vreemder helder was.
We verbergen ons in handschoenen,
respecteren de karretjesregel. Raken
onze gezichten zo weinig mogelijk aan.
Onze handen hunkeren naar huid
en wassen. Want water is adem.
Als hengels hangen de gordijnen stil in de zon.
We verlaten de kamer, komen snel terug.
De kat zit ons onschuldig aan te staren.
Iets glimt en spartelt naast de kom.
Heradem, roepen we, heradem. Maar het snakt,
wentelt zich, gekromd. De hele kamer
draait zich rond jou, om en om.
