Avontuur met 88 toetsen, 26 blazers, 4 concerto’s en 1 pianistKlassieke muziek
I solisti © Frank Hendrickx
Aanleiding van het project was het concerto voor piano en 26 blazers van Igor Stravinski uit 1924. Die vond hamerende en blazende geluiden een betere combinatie dan een klank die schuurt en een die tokkelt. Stravinski’s concerto is een meesterwerk. Hij verwijst erin naar concerto’s en compositietechnieken uit de barok, maar evengoed naar jazz en ragtime. Alles zit erin, ook humor.
Ook Bram Van Camp liet zich voor zijn concerto voor piano en blazers inspireren door jazz. Niet de jazz van de jaren 1920, maar de free jazz van Fred Van Hove, die in januari 2017 nog de Klara carrièreprijs ontving voor zijn pionierswerk in het genre. Bram Van Camp woont naast Fred Van Hove, en hoort zijn pianospel dagelijks. Hij wilde het vrije, improvisatorische karakter en tegelijk virtuoze spel met pianoclusters een structuur geven en in een partituur gieten. Tegelijk deed hij er een flinke schep polyritmiek bij – een aartsmoeilijke praktijk waarbij twee verschillende ritmes tegelijk worden gespeeld. Het werd een echt heroïsch concerto, met een bijzonder virtuoze, vaak speels klinkende pianopartij die tegenover de blazersgeroep speelt. “Hij vraagt bijna het onmogelijke. Maar net op die grens gebeuren prachtige dingen”, zegt Jan Michiels
Daan Janssens wilde met (…à suivre…) geen traditioneel concerto schrijven. De piano is meestal ingebed in het blazersensemble, speelt af en toe solistisch, dan weer klinkt ze kamermuzikaal. Daan Janssens tovert een prachtig harmonisch en contrastrijk kleurenpalet uit de bezetting van piano en blazers. Daarvoor schakelt hij o.m. indrukwekkende partijen voor contrafagot en contrabasklarinet in. In het begin klinkt de muziek donker en dreigend, dan weer uiterst subtiel en poëtisch. Hij overweegt om het concerto later nog voor een andere bezetting te herwerken. Dat is een van de vele mogelijkheden om de titel (…à suivre…) te begrijpen.
Jan Michiels wilde in combinatie met deze werken hulde brengen aan Karel Goeyvaerts (1923-1993), een van de mijlpalen uit de Vlaamse muziek uit de 20ste eeuw. Zijn sprankelende concerto voor piano en blazers heet ‘Avontuur’ en is een soort fantasie op motieven uit zijn magnum opus ‘Aquarius’ - meteen de titel van dit boeiende project. Tegelijk hield Matrix ook een pop-up tentoonstelling en verscheen er een boek met de briefwisseling tussen Karel Goeyvaerts en de seriële componist Karlheinz Stockhausen. Begin 2018 komt er een uitgebreide expo. Meer info hierover vindt u hier.
Dirigent Etienne Siebens loodste I Solisti en pianist Jan Michiels door de complexe, maar sprankelende partituren. Laat u meevoeren in deze niet evidente, maar wel wonderlijke klankwereld.