De vrouwen van Benjamin BrittenBlijf verwonderd!

Benjamin Britten is niet weg te denken uit het muziekleven van na de Tweede Wereldoorlog. Het is een Brit, geboren in 1913, verliefd op de zee, maar ook op een man. Homoseksueel in een tijd waarin het in Engeland strafbaar was om niet hetero te zijn.

Deze zomer gaat Mark Janssens in 9 afleveringen op zoek naar de vrouwen achter Benjamin Britten. Het zijn stuk voor stuk mensen die een positieve invloed hebben gehad op het leven van de componist. Violist Audrey Alston, en pianoleraar Ethel Astle hielpen Britten bij zijn eerste muzikale stappen.

Mark Janssens duikt een hele zomer lang in het leven van Benjamin Britten, op zoek naar de vrouwen die een bepalende rol speelden. Aan het Royal College of Music in Londen leert hij Imogen Holst kennen, dochter van componist Gustav Holst. Ze componeert, dirigeert, schrijft over muziek en danst. Een geëngageerde vrouw met tomeloze energie en inzet.

Mark Janssens duikt een hele zomer lang in het leven van Benjamin Britten, op zoek naar de vrouwen die een bepalende rol speelden. Kathleen Ferrier zingt van drie composities van Benjamin Britten de première. Britten looft haar voor haar integriteit als artiest, maar spaart haar zeker niet met zijn complexe composities. Wanneer ze na een lang gevecht tegen kanker overlijdt, is Britten ontroostbaar.

Mark Janssens gaat deze zomer op zoek naar de vrouwen van Britten. Van zijn moeder tot zijn zussen, van vrouwen tot collega's, tot zijn verpleegster aan zijn sterfbed.

Mark Janssens gaat deze zomer op zoek naar de vrouwen van Britten. Van zijn moeder tot zijn zussen, van vrouwen tot collega's, tot zijn verpleegster aan zijn sterfbed. Benjamin Britten had ook Russische vrienden. Cellist Mstislav Rostropovich en z’n echtgenote en zangeres Galina Vishnevskaya waren vrienden aan huis. Voor haar componeerde Britten speciaal de sopraanpartij in z’n War Requiem. Britten en Vishnevskaya waardeerden elkaar intens.

Sopraan Joan Cross trekt in de jaren '40 met de operagroep van Sadler's Wells door de UK om mensen schoonheid en hoop te bieden. De intentie was nobel, de achtergrond van dit alles, was helaas grimmig... Het is Cross die de jonge tenor Peter Pears engageert. De grote liefde van Britten. Het graf van Joan Cross is vlakbij dat van Britten en Pears.