Expotip: Nicky Aerts over Kris MartinKunst & Cultuur

"Ik was tot tranen toe geroerd." Pompidou-presentatrice Nicky Aerts krijgt nóg een krop in de keel als ze het vertelt. Een van de werken in EXIT, de expo van Kris Martin in het SMAK, is een met verf en plaaster besmeurde werfradio. "Er komt geluid uit, geen populaire songs à la Abba - of wat schalt er uit zo'n ding? - maar het Miserere van Gregorio Allegri. Heel stil, als je niet goed luistert wandel je er zo voorbij. Het is onwaarschijnlijk sterk."

EXIT opende een week voor de lockdown. Dat leek brute pech voor Kris Martin (° 1972), maar ze is ondertussen verlengd tot begin 2021. Martin is een Belgische kunstenaar die in het buitenland hoog staat aangeschreven, maar voor wie het de eerste belangrijke museale tentoonstelling in ons land is. Ter illustratie: hij heeft een Engelse en Duitse pagina op Wikipedia, maar geen Nederlandse. Toch zijn er velen die, zonder het te beseffen, een werk van Martin kennen, Altar. "Dat is een leeg frame," legt Nicky Aerts uit, "dat de exacte afmetingen heeft van het Lam Gods van de door Martin erg bewonderde Jan van Eyck. Het staat op het strand van Oostende, maar er staat nu ook een exemplaar aan de Sint-Baafskathedraal in Gent." Martin maakt heel uiteenlopend werk: sculpturen, installaties, tekeningen, maar geen schilderijen. "Dat wil hij niet omdat hij beseft dat hij niet aan van Eyck kan tippen. Martins werk is conceptueel, maar ook visueel. Je hoeft het niet te begrijpen om ervan te genieten."

Een ander werk dat Aerts sterk aanspreekt is Bee. "Een dode bij die hij heeft laten vergulden. De bij ligt er eenzaam - zo mooi, zo fragiel - dood te wezen. Martin is geen moralist, hij wil absoluut niemand een geweten schoppen. Maar hij wil wel zaken aanraken, Bee verwijst naar het langzame uitsterven van de bijen."