‘The French Dispatch’ is hoogtepunt op Filmfestival CannesKunst & Cultuur

Maandag kreeg The French Dispatch tijdens zijn première een staande ovatie. De film is een raamvertelling van Wes Anderson. “Het vertrekpunt is de redactie van een Amerikaans magazine, dat in Frankrijk is gevestigd. De film volgt de structuur van zo’n magazine: de inhoudstafel, het overlijdensbericht, de reisreportage en drie langere verhalen,” legt Lieven Trio uit.

“Op papier klinkt dat als een zootje ongeregeld, maar het vormt een prachtig geheel. Een gevoel van eenzaamheid loopt als rode draad doorheen alle verhalen, en de extreem herkenbare Wes Anderson-esthetiek houdt alles strak bij elkaar: de gecontroleerde camerabewegingen, de ratelende dialogen, maar ook de scènes die op een stille film lijken, de decors... Een feest voor de zintuigen.”

De meeste films uit de competitie zijn intussen vertoond. Daarin vallen twee trends op. “Dit jaar is er toch een soort rehabilitatie van de romantische komedie. Dat genre wordt vaak als minderwaardig beschouwd, maar als het echt goed wordt aangepakt, kan dat bijzonder verfrissend zijn. Dat is bijvoorbeeld zo bij de films The Worst Person in the World en Compartment No. 6.” Daarnaast zijn er enkele echte shockfilms. “Benedetta van Paul Verhoeven bijvoorbeeld, een seksueel getinte en ondeugende film over een lesbische non in de 17e eeuw. Maar vooral Titane van Julia Ducourneau heeft monden doen openvallen. Het begint met een vrouw die seks heeft met een auto, en dat is nog maar klein bier in vergelijking met wat we daarna nog allemaal te zien krijgen.”

De Iraanse film A Hero maakt volgens Lieven Trio de meeste kans op de Gouden Palm. “Dat is een intelligente en pakkende film van Asghar Farhadi, die al 2 Oscars heeft gewonnen. A Hero gaat over een man die in de gevangenis zit omdat hij diep in de schulden zit. Hij probeert zijn eer te redden, maar werkt zich heel diep in de nesten. De film ligt volledig in de lijn van Farhadi’s vorige werk, maar met een scenario dat slimmer in elkaar zit dan ooit."

Ook de twee Belgische films uit de Un Certain Regard-sectie werden warm onthaald. “Un Monde, het debuut van Laura Wandel is een straffe film die zich op een lagere school afspeelt. La Civil van de Vlaams-Roemeense Teodora Mihai is ook een sterke film. Daarin schetst ze een donker beeld van de situatie in het noorden van Mexico.”

Herbeluister hier het gesprek met Lieven Trio in Espresso.