Beluister De Liefhebber met Wouter Deprez

Wouter Deprez werd geboren in West-Vlaanderen, maar is al jarenlang een fiere Gentenaar.
Hij volgde de opleidingen politieke en sociale wetenschappen en vergelijkende cultuurwetenschappen aan UGent. Noem hem gerust een komiek met allerhande nevenberoepen. Wouter begon als stand-upcomedian maar werkte ook voor radio en televisie. Bijna 20 jaar professioneel proberen resulteerde in 10 theatervoorstellingen, 6 boeken, 5 radiospecials en 2 audiogidsen. Ondanks hardnekkige pogingen kreeg Wouter het West-Vlaams werkethos dus maar moeilijk uit zijn systeem.
Zijn laatste voorstelling kreeg vijfsterrenrecensies. Door die veel te hoge druk begint Wouter voorlopig nog niet aan een nieuwe voorstelling. Vanuit zijn schuilplaats stuurt hij ondertussen om de twee dagen een column naar de Standaard.
In 2018 maakte hij samen met Katharina Smets de nieuwe audiogids van het Gravensteen,  een humoristische kijk op de geschiedenis van de burcht. Die viel zo in de smaak dat de stad Gent Wouter heeft aangesteld als ‘stadsraconteur’ voor 2020 en 2021. Zijn taak zal erin bestaan om het historische verhaal van de stad en haar inwoners te vertellen, in zijn eigen stijl: begeesterend, eigenzinnig, rebels en humoristisch.
Verder moet hij ook aandacht besteden aan het (culturele) verleden van de stad. In 2020 herdenkt Gent Van Eyck, de schilder van het Lam Gods.  Ook daar lijkt een rol voor Deprez weggelegd.

Wouter volgde drie jaar muziekschool en speelde enkele jaren klarinet en wat saxofoon. Ook leerde hij zichzelf wat ‘prutsen op gitaar’.  Bij hem thuis stond vaak operette op, heel vaak Rudolf Schock maar ook kleinkunst en Frans chanson.
Onlangs maakte hij voor De Standaard een column over het klavecimbel:

Het gaat prima met de privé-opleiding klassieke muziek die ik mezelf geef, dank u! De twintigste eeuw mocht ik overslaan van ­mezelf, we zien wel of ik ooit klaar ben voor het experimentelere werk, en de dissonantie. De romantiek is best meeslepend, maar botst soms nog wat met mijn aangeboren nuchterheid. Van de klassieke ­periode houd ik het meeste van de ingenieuze composities, en de afwisseling. En bij de barok heeft Bach me helemaal beet met zijn ontroerende wiskunde, met Händel als dichte tweede. Verder teruggaan in de geschiedenis deed ik nog niet, dat voelt nog als vrijwillig in mijn doodskist gaan liggen.
De grootste obstakels zijn weg. Ik kan mijn gezin dat mijn volumineuze beluisteringen haat, al zeer goed negeren. En ik moet het niet verplicht mooi vinden, waardoor ik het plots vrijwillig mooi kan vinden. Alleen: met die klavecimbel wil het maar niet klikken. Eens de volwaardige piano uitgevonden, snap je niet wat mensen nog op die poedelpiano gaan zoeken. Alsof je uit principe met een koets zonder vering zou blijven rondrijden, omdat het voor de uitvinding van de auto een belangrijk voertuig was. Eén suggestie aan de klassieke­muziek­wereld: elke opname van een oud werk waarbij je de klavecimbel vervangt door piano, heeft mij alvast als opgeluchte luisteraar.

Meer informatie over Wouter Deprez

Unraveling Bolero

Afspeellijst met lievelingsmuziek

We hebben een afspeellijst met de lievelingsmuziek van Wouter Deprez gemaakt. Die kan u via de speler hieronder beluisteren en delen: