Dit was de finale van Sylvia Huang

Luke HSU - °24/07/1990 Shanghai - VS-burger

De Amerikaan Luke Hsu krijgt de eer om de finaleronde van deze wedstrijd te openen, en dat met de wereldcreatie van het verplichte werk, Fidl, for Violin and Orchestra op. 99 van de Fin Kimmo Hakola.

En wat een verademing is dit werk. De vorige edities hadden we vaak een compositie die, eerlijk gezegd, nogal zwaar op de maag lag van én de kandidaten én het publiek, dit jaar hebben we recht op een heel kleurrijke, filmische partituur, zeer toegankelijk voor een breed publiek en waar we zeker met veel plezier kunnen naar luisteren. Dit is echt een van die werken die we zeker ook buiten deze wedstrijd nog op de pupiters van diverse orkesten zullen kunnen terugvinden. Meestal duurt het verplichte werk ongeveer 10 minuten, hier hebben we recht op bijna 20 minuten muziek.

Voor de violist is het best een aardige kluif muziek, maar zeker niet onspeelbaar. Hakola kent duidelijk de technische mogelijkheden van de viool en maakt daar dan ook veelvuldig gebruik van. Zo schrijft hij bijvoorbeeld een ganse melodie in fluittonen, dubbelgreeppassages, akkoorden en octaven, alles technisch ontzettend moeilijk, maar qua samenspel met het orkest is het écht niet onoverkomelijk. Het is natuurlijk toeval, maar het opusnummer 99 van dit werk is hetzelfde als dat van het vioolconcerto van Sjostakovitsj dat we later deze week ook nog te horen krijgen.

Bij een eerste beluistering is het natuurlijk niet evident om al een beeld te hebben van het werk, maar Luke Hsu brengt het werk met veel bravoure. Je voelt duidelijk dat deze kandidaat over een fantastische techniek beschikt en bij wijze van spreken de meest halsbrekende toeren kan uithalen alsof het kinderspel is.

Als keuzeconcerto opteerde Luke Hsu voor het vioolconcerto in D, op 35 van Peter Tsjaikovski. Het was bij zijn creatie in1881 écht geen succes, maar ondertussen is het een van de meest gespeelde vioolconcerti uit de muziekgeschiedenis. Sinds het ontstaan van de Koningin Elisabethwedstrijd werd het niet minder dan 35 maal uitgevoerd tijdens de finale, en deze week komen er nog eens vier uitvoeringen bij. En dat het concerto goed geschikt is om de hoofdvogel mee af te schieten is wel duidelijk wanneer men weet dat David Oistrakh, Vadim Repin, Baiba Skride en Ray Chen met dit concerto de eerste prijs wegkaapten.

Dat Luke Hsu een prima violist is weten we natuurlijk, anders zou hij hier niet staan, en zijn curriculum vitae is best indrukwekkend, maar eerlijk gezegd word ik niet van mijn sokken geblazen door zijn vertolking. De finale van het concerto is ontzettend virtuoos gespeeld, maar techniek zou ten dienste moeten staan van de muziek en expressie, en daar bleef ik eerlijk gezegd toch wel wat op mijn honger zitten. Zo zou hij in het langzame tweede deel, Canzonetta, wat eigenlijk staat voor een eenvoudig, hier dus instrumentaal, gezongen stuk, echt het publiek kunnen meenemen in zijn verhaal maar ik kreeg geen voeling met zijn uitvoering.

Sylvia HUANG - °20/04/1994 Etterbeek - Belgische

Sylvia Huang, onze landgenote is de tweede finaliste van de avond. Het is indrukwekkend te merken hoeveel media-aandacht zij de laatste weken kreeg. Misschien is het dan ook wel een goede zaak dat zij voor de instudering van het verplichte werk zich rustig kon terugtrekken in de Muziekkapel Koningin Elisabeth.

Zondagavond werd er een leuk filmpje op de sociale media geplaatst door haar collega’s van het Concertgebouworkest Amsterdam die haar veel succes wensen met haar prestatie… Tof te weten dat haar collega’s haar zo steunen. Er is vanavond trouwens een delegatie van het orkest speciaal naar Brussel afgezakt om haar ook hier aan te moedigen.

We kunnen hier de muzikale lijn duidelijker volgen

Ook zij begint haar prestatie met het verplichte werk van Kimmo Hakola. We krijgen een heel andere lezing dan bij de vorige kandidaat. Vanaf de eerste passage waar ze een beetje zangerig uit de hoek kan komen doet ze dat onmiddellijk. Terwijl we in de cadens van het verplichte werk bij Luke Hsu een zeer snelle geut noten aanhoorden kunnen we hier de muzikale lijn duidelijker volgen. Een meer doorzichtige lezing van het verplichte werk dus, dat me op bepaalde momenten doet denken aan het vioolconcerto van Korngold, met af en toe wat knipoogjes naar Hollywood, vooral wat de inkleuring van de partituur betreft. Zo maakt de componist gretig gebruik van een ruim arsenaal slaginstrumenten alsook 2 harpen en celesta.

Sylvia Huang koos voor de finaleronde om het vioolconcerto van Antonin Dvořák te vertolken. Dit concerto zag in 1879 het levenslicht, maar zou pas in 1883 gecreëerd worden. Dit prachtige concerto was tijdens de finale van deze wedstrijd de laatste keer te horen in 1971.

Sylvia Hang speelt zo ontzettend mooi viool

Met het gevaar in herhaling te vallen maar ik kan niet anders zeggen dan dat Sylvia Huang zo ontzettend mooi viool speelt. De cantilenes worden prachtig uitgezongen en op heel wat momenten, voornamelijk in het tweede deel was het bijna kamermuziek tussen de soliste en de houtblazers, het publiek in de zaal Henry Le Boeuf was muisstil. Ze brengt een gans palet van kleuren en emoties op haar viool en ik denk dat ze niemand onberoerd laat met zulk een prachtige eerlijke vertolking. Je vergeet dat je hier op een wedstrijd bent. Op het einde van het laatste deel gebeurden er wel wat kleine intonatiefoutjes, maar wie gaat daarover zeuren na zulke prachtige prestatie!

Het applaus was overdonderend, zelfs jurylid Vadim Repin, volgende week maandag zal het exact 30 jaar geleden zijn dat hij als 17 jarige op het podium stond en de eerste plaats behaalde, applaudisseerde na het aanhoren van de uitvoering van onze landgenote.

Wat een ontdekking!

Hier hebben we echt een muzikante waar de techniek een vanzelfsprekendheid is en die dit volledig ten dienste zet van de muziek. Wat een ontdekking! Ik vraag me echt af waar ze in deze wedstrijd gaat eindigen, en wat de toekomst haar gaat bieden. Zij speelt momenteel in een van de absolute toporkesten van de wereld wat natuurlijk prachtig is, elke week het grote repertorium mogen spelen met de beste dirigenten ter wereld, maar misschien is het moment voor haar nu aangebroken om, met haar kwaliteiten, uit de anonimiteit van het orkest te treden en een toekomst op te bouwen als primarius van een top strijkkwartet, of misschien als concertmeester bij een toporkest?

Ten slotte nog een grote pluim voor de geweldige inzet van het orkest, onder de leiding van hun chef-dirigent Hugh Wolff. Het orkest is duidelijk in topvorm, de kandidaten zullen dankbaar zijn om met een dergelijk attent orkest hun concert te mogen uitvoeren.

Auteur: Wolfgang Heiremans

Wolfgang Heiremans werkt sinds enkele jaren voor de audiotheek van de VRT en als opnameleider voor Klara. Voordien was hij 20 jaar actief als violist. Hij was 1e violist bij het Antwerp Symphony Orchestra en concertmeester bij Il Novecento. Hij volgt de Koningin Elisabethwedstrijd al sinds 1980.