Herbeluister Zeitgeist over Agism (1)

Hoe werd er in het verleden naar de ouderen gekeken? En wat kunnen we leren van de voorgaande generaties?

In tegenstelling tot het gangbare idee, konden mensen in de 16de-17de eeuw best oud worden. Als je maar eerst de kindertijd overleefde, en het geluk verder mee zat. Je kon immers op elke leeftijd sterven. Iedereen (min of meer) gelijk voor de wetten van het tragische.

Focussen op leeftijd is in feite een heel modern fenomeen. We werden pas leeftijdsbewust nadat Napoleon in het begin van de 19de eeuw het bevolkingsregister invoerde. Je werd als oud bestempeld wanneer je niet meer functioneerde of gebrekkig was.

Maar net als nu, koesterden mensen in het verleden best wel angst voor de oude dag. Onze voorgangers wisten dat ze zouden overgeleverd zijn aan wat hen overkwam. Terwijl wij een behandeling eisen van de artsen en soms kwaad zijn omdat er geen remedie is.

Greet Van Thienen gaat er dieper op in met historici Leen Van Molle en Johan Verberckmoes, beiden verbonden aan de KU Leuven.