"I just love him!" - Fou Ts'ong speelt Chopin

Tijdens zijn lange carrière speelde Fou Ts’ong een breed repertoire dat ging van Bach en Scarlatti, via Mozart en Beethoven tot eigentijdse muziek. Maar hij zal toch vooral herinnerd blijven als een schitterend Chopin-vertolker. Bij Sony classical brachten ze recent eindelijk al zijn Chopin-opnames, uit de jaren ’70 en ’80, voor het eerst uit op cd. In de week van 10 januari putten we in Maestro gretig uit dit doosje met 10cd’s.

Fou Ts’ong werd op 10 maart 1934 in Shanghai geboren, in een familie van intellectuelen: zijn vader was een belangrijke vertaler van Franse literatuur. In 1955 deed Fou Ts’ong mee aan de prestigieuze Internationale Chopin Wedstrijd. Hij werd er weliswaar pas derde, na Vladimir Ashkenazy en Adam Harasiewicz, maar hij kreeg wel een speciale prijs voor zijn interpretatie van de mazurka’s van Chopin. Een van zijn bewonderaars was de beroemde Duitse schrijver Hermann Hesse, die toen over zijn vertolkingen het volgende noteerde: “Dit is de echte Chopin… de Chopin van Warschau en Parijs, het Parijs van Heinrich Heine en de jonge Liszt.”

Op kerstavond 1958 stapte Fou Ts’ong in Warschau op een vliegtuig, richting Londen. Hij was in het bezit van een visum om in Engeland op te treden, en hij had niet de minste intentie om naar het communistische China terug te keren. De regering daar had zijn vader, die kritisch stond tegenover het bewind, in het vizier en Fou wist dat hij zelf vroeg of laat ook vervolging riskeerde. Fou vroeg politiek asiel aan, en voor de rest van zijn leven zou Londen zijn thuisbasis blijven. Met de ouders van Fou Ts’ong liep het dramatisch af: zij werden door de handlangers van Mao Zedong vernederd en gefolterd, en uiteindelijk tot zelfmoord gedreven.

Fou Ts’ong had een grote voorliefde voor de muziek van Chopin. In een interview zei hij ooit: “I feel very strongly about Chopin – I just love him!” Wat maakt de Chopin-vertolkingen van Fou dan zo bijzonder? Wel, zijn Chopin klinkt gevoelig (bijvoorbeeld in de Polonaise-Fantaisie), elegant ook en verfijnd (Berceuse, Barcarolle en de Nocturnes). In de mazurka’s (hier compleet) veroorlooft hij zich qua tempi en accenten zeker enkele vrijheden, maar nooit klinken zijn interpretaties onsamenhangend, en nimmer verliest hij het basisritme van deze Poolse volksdans uit het oog.

Een verzameling om te koesteren!

- Bart Tijskens