Sylvia Huang schittert in het Mozartconcerto

Luke Hsu: het vierde vioolconcerto in D, KV 218 van Mozart

De eerste kandidaat voor deze halve finale is de Amerikaanse violist Luke Hsu.

Het is zijn tweede deelname aan de wedstrijd, in 2015 was hij ook al van de partij. Hij vervolmaakte zich ondertussen in de Royal Academy of Music in Londen en studeert momenteel verder bij Pierre Amoyal, één van de juryleden, aan het Mozarteum in Salzburg.

Sinds 2015 werd hij laureaat van niet minder dan zes grote vioolwedstrijden, en in drie daarvan kreeg hij daarenboven ook nog de Mozartprijs. De verwachtingen voor zijn Mozartvertolking zijn dan ook hoog gespannen.

Hij vertolkt het vierde vioolconcerto in D, KV 218 van W.A. Mozart, en hij brengt een eerder stevige uitvoering. Luke Hsu staat er, speelt met veel speelvreugde en tracht op meerdere momenten te communiceren met het orkest.

Is dit nu een uitvoering die me bekoort? Neen, niet echt, maar zeer degelijk is het zeker wel. Wat ik wel aangenaam vond was het feit dat hij zijn eigen cadenzen speelt en niet meer vasthoudt aan de romantische cadenzen uit de 19e eeuw.

Seina Matsuoka: het vierde vioolconcerto van Mozart

Met de Japanse deelneemster Seina Matsuoka krijgen we een zeer muzikale violiste te horen.

In de eerste ronde wist ze me te bekoren door haar mooie toonvorming en haar zeer muzikale interpretaties. Haar parcours was tot nog toe eerder bescheiden en beperkt zich bijna uitsluitend tot Japanse wedstrijden.

Sinds 2017 studeert ze in Wenen in de klas van Machie Oguri.

Ook zij speelt het vierde vioolconcerto van Mozart, maar zij kiest voor de cadenzen van Joseph Joachim, één van de belangrijkste violisten uit het tweede deel van de 19e eeuw. Ze neemt me dadelijk mee in haar eerder klassieke, zeer verfijnde uitvoering die mij kan bekoren omwille van haar mooie en fijne toonvorming die bijzonder goed past in dit repertoire.

Het recital van de Hongaarse Júlia Pusker

De eerste kandidate van wie we het recital kunnen beluisteren is de Hongaarse Júlia Pusker.

Na studies in haar geboorteland studeerde ze verder aan de Royal Academy of Music in Londen en sinds 2016 vervolmaakt ze haar studies aan de Koningin Elisabethkapel bij Augustin Dumay.

Zij heeft ondertussen al een mooi palmares opgebouwd, zo trad ze eerder al op als soliste met o.a. het Budapest Festival Orchestra o.l.v. Iván Fischer en werkte ze ook al samen met Trevor Pinnock.

Zij begint haar prestatie met de wereldcreatie van het werk van Bram Van Camp, Scherzo-Bagatelle en dat doet ze met veel bravoure. Het werk is viooltechnisch bijzonder veeleisend en ook van samenspel is het niet eenvoudig. Júlia Pusker brengt een zeer overtuigende lezing met veel oog voor de talrijke details in de partituur.

Júlia Pusker speelt naast de twee verplichte werken de sonatine op. 100 van Antonín Dvořák. Je zou je de vraag kunnen stellen waarom ze hiervoor kiest, want dit werk is technisch echt niet veeleisend, maar ze brengt een werkelijk prachtige uitvoering die duidelijk door het publiek gesmaakt wordt. Het is niet wat je speelt maar wel hoe je het speelt.

Ze besluit haar prestatie met Carmen, fantaisie brillante op.3/3 van haar landgenoot Jenő Hubay.

Dat ze de Carmenfantasie van Hubay speelt is een leuke keuze, het hoeft niet elke keer de versie van de Sarasate of Waxman te zijn.

Ze brengt dit werk met veel bravoure, en gedurende haar prestatie was ik even het wedstrijdelement vergeten: het was een prachtig concert! Ik bestel alvast mijn ticket voor een volgende uitvoering met deze violiste.

Het recital van de Amerikaan Max Tan

De Amerikaan Max Tan is de laatste kandidaat voor deze namiddag. Zijn prestatie tijdens de eerste ronde kon me niet bekoren en ik was dan ook verwonderd hem bij de halve finalisten terug te vinden.

Momenteel studeert hij aan de beroemde Juilliard School in New York en mag o.a. Itzhak Perlman en Catherine Cho, zelf nog 6e laureate in 1989, onder zijn leraars rekenen.

Ook tijdens deze prestatie weet hij me niet te boeien. Hij begint met de uitvoering van de sonate van Ysaÿe. Wat me naast zijn niet echt mooie toonvorming vooral stoort is, zijn gebrekkige intonatie. Bij sommige artiesten zie je dat door de vingers omdat ze boeiende uitvoeringen brengen, bij deze kandidaat is het voor mij echt storend... Jammer.

Ook de rest van zijn prestatie, hij speelt als keuzewerk de tweede vioolsonate van Brahms, is naar mijn mening niet op het niveau dat je hier kan en mag verwachten.

Anna Göckel - eerste vioolconcerto in Bes, KV 207 van Mozart

De avondsessie begint met de Franse deelneemster Anna Göckel die het eerste vioolconcerto in Bes, KV 207 van Mozart vertolkt. Een leuk weetje is dat zij studeerde bij Jean-Jacques Kantorow, die vanavond naast haar staat als dirigent van het Orchestre Royal de Chambre de Wallonie.

Haar vertolking is technisch best wel oké, maar ze wil indruk maken door een grote toon en een ontzettend snel tempo in het laatste deel. Eerlijk gezegd werkt het niet echt. Haar vertolking laat me, jammer genoeg, onberoerd. Dit in tegenstelling tot onze Belgische kandidate Sylvia Huang.

Sylvia Huang - het eerste vioolconcerto van Mozart

Ook zij koos voor het eerste vioolconcerto van Mozart. Ze speelt de cadenzen van Arthur Grumiaux, waarschijnlijk de bekendste Belgische vioolvirtuoos uit de tweede helft van de 20e eeuw. Zijn plaatopnames met de Mozartconcerti zijn bijzonder lang dé referentieopname geweest.

Wat me dadelijk opvalt is dat ze niet voor, maar wel in het orkest gaat staan. Zo krijg je een gemakkelijker samenspel tussen solist en orkest én een beter visueel contact met de dirigent. Ze betovert de zaal door haar prachtige vertolking. In de snelle delen speelt ze virtuoos en tegelijkertijd zeer muzikaal. Ze neemt de tijd om alle kleine nuances, fraseringen enz. mooi uit te spelen. Iedere zin is verzorgd en mooi afgewerkt... Prachtig! Tijdens het langzame middendeel kon je in de zaal een speld horen vallen. Ik ben bijzonder benieuwd om haar recital te horen. Afspraak donderdagnamiddag!

Wat met de houtblazers?

Toch één kleine bedenking: We hebben vandaag al vier uitvoeringen kunnen beluisteren van de Mozartconcerti. De strijkers van het Orchestre Royal de Chambre de Wallonie spelen bijzonder verfijnd en attent, maar hoe is het mogelijk dat we nog niet één uitvoering gehad hebben zonder technische problemen bij de houtblazers…

Recital van de jongste halvefinaliste: Yoo Jin Lee

De Koreaanse deelneemster Yoo Jin Lee is met haar twintig jaar de jongste halvefinaliste van deze editie. Ze begint haar recital met de sonate voor viool en piano op. 105 van Robert Schumann en dat doet ze uitstekend.

Vervolgen doet ze met het verplichte werk van Bram van Camp en de twee delen uit de solosonate van Ysaÿe.

Het is duidelijk dat componist Bram van Camp ook een opleiding als violist gehad heeft. Hij kent alle mogelijkheden van het instrument en maakt daar opvallend gebruik van. Zo schrijft hij in zijn partituur allerlei strijkeffecten in de partituur zoals flautando, sul tasto, is er een ganse passage in pizzicato, zowel met de linker- als met de rechterhand, en is er een cadensachtige passage die zou kunnen verwijzen naar Ysaÿe. In de score staat overigens In memoriam Eugène Ysaÿe.

Yoo Jin Lee beëindigt haar prestatie op een zeer overtuigende manier met het bravourestuk “Caprice d’après l’étude en forme de valse op. 52 de Saint-Saëns” van Ysaÿe.

In 1904 hoorde Saint-Saëns de uitvoering van dit werk en schreef aan zijn uitgever: “Aujourd’hui au concert, Ysaÿe joue mieux que jamais. Il ajoute au programme son caprice sur mon Etude en forme de Valse, qui est une extravagance, mais amusante par le tour de force qu’elle constitue.” (« Tijdens het concert vandaag speelde Ysaÿe beter dan ooit. Hij voegde aan zijn programma zijn capriccio gebaseerd op mijn Studie in Walsvorm toe, een fantasietje maar leuk door de technische krachttoer die ze vraagt. »)

Ook hier viel op hoe makkelijk deze kandidate alle technische hoogstandjes, heel veel dubbelgrepen, oktaafpassages enz. uitvoerde. Zeer mooie prestatie.

Het recital van de Roemeens-Duitse Ioana Cristina Goicea

De laatste kandidate van deze avond is de Roemeens-Duitse Ioana Cristina Goicea.

Zij won in 2017 de Michael Hill violin competition in Nieuw Zeeland en behaalde de laatste jaren al een heel aantal ereplaatsen in enkele andere grote wedstrijden.

Haar uitvoering van de twee verplichte werken is uitstekend, maar het is met haar vertolking van de Vioolsonate nr. 3 in a, op. 25 ‘Dans le caractère populaire roumain’ (1926) van de Roemeense componist Georges Enescu dat ze indruk maakt.

In deze sonate hoor je duidelijk de invloed van de Roemeense volksmuziek. Om deze muziek tot zijn recht te laten komen moet je echt het ganse klankenpalet van je viool aanspreken en dat doet ze met verve. Wat een geweldige uitvoering. Donderdagnamiddag zullen we haar opnieuw kunnen beluisteren in het vijfde vioolconcerto van Mozart.

auteur: Wolfgang Heiremans
Wolfgang Heiremans werkt sinds enkele jaren voor de audiotheek van de VRT en als opnameleider voor Klara. Voordien was hij 20 jaar actief als violist. Hij was 1e violist bij het Antwerp Symphony Orchestra en concertmeester bij Il Novecento. Hij volgt de Koningin Elisabethwedstrijd al sinds 1980.