Magnumfotograaf Bruno Barbey overledenBlijf verwonderd!

Bruno Barbey werd in 1941 geboren in Marokko, een land waarnaar hij nog vaak zou terugkeren en waarvan de kleuren en de dynamiek zijn werk ook zouden beïnvloeden. Toch brak hij aanvankelijk door met zwart-wit foto's. In 1968 kreeg hij de opdracht van het foto-agentschap Magnum om beelden te maken van de studentenopstand in Parijs. Studenten trokken toen de straat op met de eis voor meer 'Liberté, égalité et sexualité' en uit protest tegen de oorlog in Vietnam. Deze protesten mondden uit in een nationale staking en het kwam tot ernstige rellen tussen de studenten en de politie. Barbey documenteerde dit alles samen met enkele illustere collega's: "Ik herinner me dat ik samen met Marc Ribout en Henri Cartier-Bresson helmen ging kopen om ons te beschermen tegen stenen die werden gegooid. We merkten echter snel dat deze helmen het onmogelijk maakten om onze Leica's te gebruiken, dus we smeten ze al snel weer weg."

Later trok hij vaak naar conflictgebieden om oorlogssituaties in beeld te brengen, bijvoorbeeld tijdens de zesdaagse oorlog in het Midden-Oosten of tijdens de Vietnamoorlog. Toch zag hij zichzelf niet als oorlogsfotograaf. Hij documenteerde de grote gebeurtenissen van zijn tijd. Hij keerde ook vaak terug naar plekken waar hij beelden had gemaakt, soms 10 of 30 jaar later. Naar zijn geboorteland Marokko, maar ook naar Turkije of China, vaak landen met een sterke visuele en culturele identiteit. Midden jaren '60 schakelde hij radicaal over op kleurenfotografie.

Van 1992 tot 1995 leidde hij het foto-agentschap Magnum, waardoor hij een jongere generatie van fotografen beïnvloedde. Maar ook buiten Magnum inspireerden zijn beelden, omdat het vaak complexe en veelzijdige composities waren.

Bruno Barbey schreef ook een 30-tal boeken, in samenwerking met auteurs als Jean Genet, Tahar Ben Jelloun of Czeslaw Milosz. Zijn foto's hangen in heel wat musea wereldwijd en worden nog vaak tentoon gesteld. zijn laatste project heette 'Colours of China' en verscheen in 2019.