Opera Ballet Vlaanderen

De enscenering van David Alden is een beproefd recept want al succesvol gebleken in Londen in het ROH voorbije zomer. “What you see is what you get” bij Alden en hij slaagt er als geen ander in om grote massa’s op het toneel overtuigend neer te zetten. Een glansrol is dan ook weggelegd voor het koor van Opera Vlaanderen en het orkest speelt de pannen van het dak bezield door de toekomstige nieuwe muziekdirecteur Alejo Pérez.

De Duitse regisseur Michael Hampe staat bekend voor zijn klassieke ensceneringen en vermijdt doorgaans een actualisering van het operagegeven. Veel meer dan esthetische beelden levert deze aanpak dan ook niet op. Het is vooral genieten van de puike muzikale interpretatie o.l.v. de bruisende Italiaan Stefano Montanari en van een solistische bezetting met als grote uitschieter de Russische mezzosopraan Anna Goryachova in de castraatrol van Sesto. Sylvia Broeckaert was bij de première.

Het huis kiest voor een mooi, veelgelaagd thema, namelijk dat van de vergankelijkheid. Er is reflectie op wat voorbij is en een open blik op de toekomst. Uiteraard houdt het thema ook verband met het nakende vertrek van artistiek directeur Aviel Cahn die hiermee zijn laatste seizoen ingaat bij Opera Vlaanderen. Heel wat vertrouwde namen keren terug zoals Calixto Bieito, Peter Konwitschny, Guy Joosten bij de regisseurs en Dmitri Jurowski, Paolo Carignani, Alejo Perez bij de dirigenten.

Er werd met spanning uitgekeken naar de nieuwe enscenering van de beroemde Duits-Oostenrijkse acteur Christoph Waltz: hij stelt zich zeer dienend op t.o.v. de muziek van Verdi en de tekst van Boito, maar het mocht wat meer zijn.

Het is nog even wachten maar in 2019 wordt Jan Vandenhouwe artistiek directeur van Opera Vlaanderen. Hiermee volgt hij Aviel Cahn op. Vandenhouwe zocht zijn toekomstige collega's bij Opera Vlaanderen op en wij waren erbij. We vroegen hem naar zijn plannen.