Van Rachmaninoff naar Elgar, what's next?Klassieke muziek

We begonnen met het pensioen van de Russische pianist Vladimir Ashkenazy, hij is 82 en heeft vorige week laten weten dat hij stopt met spelen. Wij lieten maandag zijn opname horen van een piano étude van Rachmaninoff.

Helga uit Brugge hoorde dinsdag regendruppels in het stuk en dacht daarom gelijk aan Maurice Ravels Jeux d’eau, waarin volgens haar een hele regenbui zit.

Anne Sophie uit Oostduinkerke stelde voor woensdag de Sea Interludes van Benjamin Britten voor. En zij koos dat niet alleen voor het waterthema. Want zowel Ravel als Britten kregen ruzie met de eenhandige pianist Paul Wittgenstein nadat zij een pianoconcerto voor zijn linkerhand componeerden. Wittgenstein beschuldigde beide componisten van het schrijven van “lawaai” en eiste aanpassingen in de orkestratie. Die kreeg hij niet, met een levenslang conflict tot gevolg. En zo gaan we dus van Ravel via Wittgenstein naar Britten.

De kalme zee in het eerste deel uit de Sea Interludes deed Brigitte Ghyselen denken aan de uitgestrektheid en rust in The Lark Ascending van Ralph Vaughan Williams.

De laatste stap maakte Gísela uit Bierbeek. Zij bedacht dat ook de vlucht van Williams' leeuwerik uiteindelijk tot een einde kwam, iets wat haar deed denken aan de zin 'I went to sleep, and now I am refreshed’ uit Edward Elgars The dream of Gerontius.

Maandag starten we in Espresso weer met een nieuwe what's next.